يک عمر تمام زحمتم را

آن کس که کشيد مادرم بود

هر حرف دل نگفته ام را

با مهر شنيد مادرم بود

هنگام مريضي ام به دادم

دلسوز رسيد مادرم بود

چون پاي مرا گزيد خاري

گفت: آخ،دويد مادرم بود

تا قد مرا الف نمايد

چون دال خميد مادرم بود

دست دل و دامن ولايش

لبهاي من است و خاک پايش

از جنس فرشته هاست مادر

انسان ملک نماست مادر

سوگند به نغمه هاي بلب

عطرين گل باصفاست مادر

در محضر وي مکن غريبي

با خلق تو آشناست مادر

تاهست بيا و خدمتش کن

چون محترم خداست مادر

روزي نشود که گويي اي واي!

اي واي!خدا کجاست مادر؟

دست دل و دامن ولايش

لبهاي من است وخاک پايش